Category: गद्य कविता

वियोगी बुढाथोकी   सानो छँदा कालो पाटीमा अक्षर लेख्ने प्रयास गर्दा डराएथें जसोतसो योग्यता पुगेपछि पाउँदै गरेको जागिरमा लोकसेवाको प्रश्नपत्र देखेर डराएथें   कर्तव्यपालनमा चिप्लिइन्छ कि कतै प्रहरी प्रशासन र अख्तियारको निगरानीका साथसाथै न्यायालयको ढोका चहार्न नपरोस् भन्ने कामनाले डराएथें   डर निरन्तर साथ लागेर हिँडिरहेछ त्रास मसँगै खान्छ, सुत्छ भयसँगै उठबस गरिरहन्छ   डरको […]

साम्ब ढकाल   युक्रेनमाथिको धावा बोलेर लडाईंको सेन्चुरी दिन मनाइरहेका हे युद्ध पिपासु शासकहरू हो न्युनतम मानवताको ख्याल नराख्दा अहमको मोर्चाबाट केही कदम पछाडि नहट्दा तुजुकको खम्बा ठड्याइ रहँदा सम्वेदनामा खिया लाग्दालाग्दा भोलिका सन्ततीलाई के सुम्पन चाहन्छौ ?   घरघरबाट कुकुरमात्रै हराएका छैनन् चाउरीमाथि चाउरी खापिएका बुढी हजुरआमाका अनुहारभरिभरि ड्रेसिङ् गरेका गजोहरू उप्केर आला घाउहरूमा […]

दीपक मुडभरी ‘मित्र’   छोरा नातीहरू भन्छन अब हाम्रो पालो पौरख देखाउने रंगिन सपनाहरू बुन्ने अनि आँखामै उन्ने कोईलाले भित्तामा कोरेका बाङ्गा टिङ्गा काला रेखाहरू देशको नक्सा झैं रंगिन बनाउँदै आमाका धुमिल सपनाहरू साकार गराउने ।   रंगिन सपनाहरू पुर्खाले रगतले कोरे बाबा आमाले रंगहिन आँशुले टलपलिएका आँखाहरूले गोरेटोका दोरेटोमा चन्द्र सूर्य नियाल्दै बाँझो गह्राहरूमा […]

शुभम् खनाल   मनको आँगन झिलिमिली हुन्छ शिक्षा पाए ज्ञानी बन्छौँ हामी पुस्तकसँग मित लाए । शिक्षा नै हो जीवनको अमूल्य यो धन शिक्षाबाट टाढा हुन मान्दैन यो मन ।।   न्युटन, डार्बिन, आइन्स्टाइन असल मानिस बने जीवन अघि बढ्दैन है यो भएन भने । सुन्दर संसार हेर्नलाई यो आँखाको ज्योती शिक्षा नै हो धन […]