संस्मरणको माला

कविता

सुनिल पुरी

 

साँझपख

पहाडको आकर्षण

पहाडकै फेदीमा

सूर्यका बैजनी रङ्गका छिर्काहरु छरिन्छन्

भनौं-फुल्छन् पखेराका गुँराश जस्तै ।

 

उता आकाशमा

वादलका टुक्राहरु

कपासका थुप्रा बनेर थुप्रिन्छन्

शायद मेरा लागि हुन् यी सबै

ठान्दा हुन्

म यात्री हुँ

म बाटो भुलेको छु

यही मौकामा उनीहरु मजा पनि मान्दा हुन्

त्यसैले त

बादलहरु मेरा यात्रामा सहयात्रेी पनि मान्दा हुन्

त्यसैले त

बादलहरु मेरा यात्रामा सहयात्री बन्छन्

घामहरु त्यसै गर्छन्

के थाहा ? श्रीमतीलाई

मेरो यात्रा कोसँग भैरहेछ ?

यात्राको समय

घडीले बताएन क्यारे

र त म घर पुग्दा

श्रीमती

छोराछोरी र छिमेकी सबै

झस्किन्छन् अर्थात् छक्क पर्छन्

हुन त म स्वागतयोग्य कहाँ नै हुँ र ?

तैपनि यिनीहरुलाई योग्य नै लाग्दो हो

र त स्वागतका क्रममा आँसु बगाउँछन्

मेरा लागि

मेरा बेलुकीका लागि (?)

 

घाम डुब्छ

बादल हराउँछ

म जूनको प्रकाशमा

आफ्ना यात्राका कथा सुनाउन थाल्छु

अर्थात् म मेरो संस्मरण सुनाउन थाल्छु

सुन्नेलाई सुनको माला भन्थे-

यतिखेर यो माला

मेरो श्रीमतीलाई ….!

०००

कवि परिचयः कवि सुनिल पुरी धनौजी धनुषा, जनकपुरधाममा जन्मेका हुन् र हाल जावलाखेलमा बसोवास गर्छन् । विसं २०४१ सालमा नयाँ सन्देश साप्ताहिकमा मुक्तक प्रकाशन गरेर साहित्यमा उदाएका सुनिलका “आज तिम्रो सम्झनामा”(विसं २०५७) गीत सङ्ग्रह,” गाभा”(विसं २०७२) हाइकु सङ्ग्रह, “शहरको समाचार (विसं २०७३) कविता सङ्ग्रह प्रकाशित छन् ।

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *